យើងបានរស់នៅជាមួយនឹងការរើសអើង និងការរើសអើងជាតិសាសន៍អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំនៅក្នុងសហគមន៍របស់យើង។ វាត្រូវបានសរសេរនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់យើង ហើយធ្វើតាមយើងជាមួយនឹងអតីតកាលរបស់យើង។ គ្មានការងឿងឆ្ងល់ទេថាមានការរើសអើងកើតឡើងមុនពេលជំងឺរាតត្បាតរាតត្បាត ប៉ុន្តែវាក៏បង្ហាញឱ្យឃើញថា ជំងឺរាតត្បាតបានផ្លាស់ប្តូរការផ្តោតអារម្មណ៍របស់យើង និងបំភ្លឺលើបញ្ហាដែលយើងមិនបានឃើញគ្រប់គ្រាន់នៅក្នុងចរន្តសំខាន់ពីមុនមក។
ជាឧទាហរណ៍ មានករណីជាច្រើននៅក្នុងទីក្រុង Los Angeles ដែលសមត្ថកិច្ចកំពុងយាយី និងមានការរើសអើងចំពោះសហគមន៍ដែលមានពណ៌សម្បុរ។ អាកប្បកិរិយាបែបនេះត្រូវបានបង្ហាញឱ្យឃើញមុនពេលជំងឺរាតត្បាតចាប់ផ្តើម ប៉ុន្តែត្រូវបានទទួលស្គាល់កាន់តែច្រើននៅក្នុងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយនៅពេលដែលជំងឺរាតត្បាតបានចាប់ផ្តើម។ ករណីទាំងនេះបានទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍របស់មនុស្សជាច្រើនដែលចាប់ផ្តើមទទួលស្គាល់ភាពអយុត្តិធម៌ដែលមាននៅក្នុងសង្គមរបស់យើង។ អត្ថបទមួយដែលនិយាយអំពីរបៀបដែលអ្នកលក់ក្នុងស្រុកកំពុងត្រូវបានវាយប្រហារនៅទីក្រុង Los Angeles បានរៀបរាប់ថា "អ្នកតស៊ូមតិសហគមន៍និយាយ tហេកំពុងឃើញការកើនឡើងនៃការវាយប្រហារ ហើយក៏ឃើញមនុស្សកាន់តែច្រើនឡើងឯកសារ ការវាយប្រហារ ប៉ុន្តែមិនគ្រប់គ្រាន់កំពុងត្រូវបានធ្វើឡើងដើម្បីការពារអ្នកលក់»។
ខ្ញុំបានស្វែងរកអ្នកលក់តាមដងផ្លូវក្នុងស្រុករបស់ខ្ញុំ ដើម្បីផ្តល់ឱ្យខ្ញុំនូវការយល់ដឹងអំពីប្រភេទនៃការរើសអើងដែលពួកគេកំពុងប្រឈមមុខ និងរបៀបដែលពួកគេត្រូវសម្របខ្លួន និងយកឈ្នះលើការរើសអើងនៅតាមដងផ្លូវ។ ខ្ញុំចង់ទទួលបានអារម្មណ៍នៃថ្ងៃរបស់ពួកគេជាអ្នកលក់ចេញនៅក្នុងសហគមន៍។
អាជីវករលក់ដូរតាមដងផ្លូវក្នុងតំបន់របស់ខ្ញុំម្នាក់បាននៅក្នុងសហគមន៍របស់ខ្ញុំតាំងពីខ្ញុំអាយុ ៧ ឆ្នាំមកម្ល៉េះ។ ពួកគេរស់នៅក្នុង San Mateo County ហើយបានធ្វើការជាអ្នកលក់ដូរតាមផ្លូវអស់រយៈពេលជាង 7 ឆ្នាំ។ ទោះបីជាខ្ញុំធំឡើងជាមួយ ពួកគេអស់រយៈពេលជាង 10 ឆ្នាំមកហើយខ្ញុំមិនដែលដឹងច្រើនអំពីជីវិតរបស់ពួកគេ។ លើសពីអន្តរកម្មខ្លីដែលយើងមាន។ ខ្ញុំបានដឹងថាមានកត្តាជាច្រើនរួមទាំងរឿងសាមញ្ញៗដូចជាអាកាសធាតុ។ ដែលប្រឈមនឹងការកាន់កាប់របស់ពួកគេជាអ្នកលក់ដូរតាមផ្លូវ។ អាកាសធាតុក្តៅធ្វើឱ្យមាន ថ្ងៃនឿយហត់ និងភ្លៀងរារាំងពួកគេមិនឱ្យចេញទៅតាមផ្លូវ។ ខ្ញុំឆ្ងល់ថាតើពួកគេក៏ប្រឈមមុខនឹងការលំបាកផ្សេងទៀតដូចជាការរើសអើងដែលខ្ញុំបានអានដែរឬទេ?
នៅពេលខ្ញុំសួរពួកគេអំពីឧបសគ្គដែលពួកគេប្រឈមមុខក្នុងជួរការងារ ពួកគេបានឆ្លើយថា "ទទួលបានទំនុកចិត្ត និងការគោរពពីសហគមន៍នេះ"។ នៅលើសំណួរបន្ថែមទៀតពួកគេបានពន្យល់ថា « ការសម្លឹងមើលដំបូង និងការសម្លឹងធ្វើឱ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍អាម៉ាស់ចំពោះអ្វីនោះ។ ខ្ញុំបានធ្វើ។ ប៉ុន្តែភ្លាមៗនោះ ខ្ញុំបានដឹងថាការងាររបស់ខ្ញុំគឺមានកិត្តិយស និងសក្តិសម»។ នៅក្នុងការចាប់ផ្តើម "សហគមន៍ មិនស្រួលជាមួយខ្ញុំទេ ហើយខ្ញុំនឹងត្រូវបញ្ឈប់ជានិច្ច [ដោយប៉ូលិស] ដោយគ្មានហេតុផលដូចពួកគេ ស្មានថាខ្ញុំគ្មានការអនុញ្ញាត»។ ទាក់ទងនឹងបរិយាកាសសង្គម-នយោបាយបច្ចុប្បន្ន ពួកគេបាននិយាយថា "ការតវ៉ា និងការធ្វើឱ្យសហគមន៍របស់យើងចូលរួមបានធ្វើឱ្យអ្វីៗអាចអត់ឱនបាន ប៉ុន្តែការរើសអើងនៅតែមាននៅតាមដងផ្លូវ"។ ខ្ញុំបានបញ្ចប់ការសន្ទនារបស់យើងជាមួយនឹងសំណួរនៃការផ្លាស់ប្តូរអ្វីដែលពួកគេរីករាយដែលបានឃើញសម្រាប់អ្នកលក់តាមចិញ្ចើមផ្លូវ "យើងគ្មានកន្លែងណាដែលបិទទីបញ្ចប់ដើម្បីបញ្ឈប់ការរើសអើងប្រភេទណាមួយនោះទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំ អរគុណដែលមនុស្សនិយាយពីបញ្ហាបែបនេះ»។