សេចក្តីថ្លែងការណ៍ម៉ូត៖ ប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងបទដ្ឋានយេនឌ័រដែលរឹតត្បិត

 | 
yli គឺជារឿងរបស់ខ្ញុំ

ការបង្ហាញពីភាពច្នៃប្រឌិតតែងតែជាកិច្ចការដ៏លំបាកសម្រាប់ខ្ញុំ។ ទោះបីជាមានការស្រមើលស្រមៃច្រើនលើសលប់ក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំបានបាត់បង់នូវវិធីអនុវត្តការគិតប្រកបដោយភាពច្នៃប្រឌិតរបស់ខ្ញុំតាមរបៀបដែលមានផលិតភាព។ វា​មាន​អារម្មណ៍​ថា​ចិត្ត​របស់​ខ្ញុំ​គឺ​ជា​សត្វ​ស្លាប​ដែល​ជាប់​ឃុំឃាំង​អស់​សង្ឃឹម​សម្រាប់​សេរីភាព។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ តាមរយៈម៉ូដរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានរកឃើញវិធីដ៏អស្ចារ្យបំផុតមួយដើម្បីបង្ហាញពីខ្លួនឯង។

 ទោះបីជាខ្ញុំទទួលបានរូបរាងប្លែកពីអ្នកដទៃជាទៀងទាត់ក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំមានមោទនភាពយ៉ាងខ្លាំងចំពោះរូបរាងរបស់ខ្ញុំ។ អ្វីដែលសំខាន់បំផុតសម្រាប់ខ្ញុំគឺគ្រឿងអលង្ការរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំស្លៀកពាក់ច្រវាក់ ចិញ្ចៀន ក្រវិល និងខ្សែដៃច្រើនពេក។ គ្រឿងសម្ភារៈទាំងនេះច្រើនតែមានអត្ថន័យ ដូចជាចិញ្ចៀនដែលប្រគល់ឱ្យខ្ញុំដែលជាកម្មសិទ្ធិរបស់ជីដូនជីតារបស់ខ្ញុំ - គាត់គឺជាកម្លាំងចិត្តចម្បងសម្រាប់ម៉ូដរបស់ខ្ញុំ។ បន្ថែមពីលើគ្រឿងអលង្ការរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍រីករាយក្នុងការស្លៀកពាក់តុបតែងមុខ។ ថ្វីត្បិតតែខ្ញុំមិនសូវមានទេពកោសល្យក៏ដោយ ប៉ុន្តែការប្រើអ្វីដែលសាមញ្ញដូចជា blush ឬ eyeliner អាចជួយបង្កើនទំនុកចិត្តដែលខ្ញុំមានចំពោះរូបរាងរបស់ខ្ញុំ។

ដោយសារ​ខ្ញុំ​មិន​ស័ក្តិសម​នឹង​ស្តង់ដារ​សង្គម​អំពី​របៀប​ដែល​មនុស្ស​គួរ​បង្ហាញ​ខ្លួន ខ្ញុំ​តែង​មាន​ប្រតិកម្ម​តប​តៗ​គ្នា។ ខ្ញុំ​តែងតែ​ឮ​មតិ​ដែល​បង្ក​ការ​ឈឺចាប់​ត្រូវ​បាន​គេ​តម្រង់​មក​រក​ខ្ញុំ​ជា​ប្រចាំ។ ការ​ចូល​ទី​សាធារណៈ​បាន​ក្លាយ​ជា​ប្រភព​នៃ​ការ​ថប់​បារម្ភ ព្រោះ​ខ្ញុំ​មាន​វត្ថុ​គប់​មក​ខ្ញុំ​ដោយ​សារ​តែ​ស្លៀក​សម្លៀក​បំពាក់។ 

ជារឿយៗយើងបង្រ្កាបភាពជាបុគ្គលនៅក្នុងសហគមន៍របស់យើង ថាតើវាតាមរយៈការបញ្ជាក់ថាអ្នកណាអាច និងមិនអាចស្លៀកពាក់ ឬតួនាទីយេនឌ័រដែលរឹតត្បិតរបស់យើង។ មនុស្ស​យល់​ថា​ខ្លួន​គេ​ជាប់​ក្នុង​សំណុំ​នៃ​ច្បាប់​មួយ​ចំនួន​ដើម្បី​សម្រួល​ដល់​បទដ្ឋាន​សង្គម។ នេះនាំឱ្យមនុស្សមានអារម្មណ៍មិនសូវជឿជាក់លើខ្លួនឯង និងរាងកាយរបស់ពួកគេ។

ជីដូន​ជីតា​របស់​ខ្ញុំ​ប្ដេជ្ញា​ប្រយុទ្ធ​នឹង​រឿង​នេះ។ ទោះបីជារស់នៅក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 1930 ក៏ដោយ នាងបានប្រឆាំងនឹងស្តង់ដាររបស់សង្គម ដោយស្លៀកឈុតសខ្មៅជាសាធារណៈ តុបតែងយ៉ាងស្អាតជាមួយនឹងក្រវ៉ាត់ពណ៌ស្វាយ។ ថ្វីត្បិតតែបានទទួលមរណៈភាពក៏ដោយ នាងបានបន្សល់ទុកនូវមរតកដ៏រឹងមាំ ដែលជាកេរដំណែលដែលប្រាប់យើងពីភាពខុសគ្នារបស់យើង គួរតែត្រូវបានគេកោតសរសើរ មិនមែនស្អប់នោះទេ។ ជារៀងរាល់ថ្ងៃខ្ញុំខិតខំបន្តនូវជីវិតដូនតារបស់ខ្ញុំក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងភាពអនាធិបតេយ្យនៅក្នុងសង្គមរបស់យើង។ មិនថាពាក់សម្លៀកបំពាក់នារី ឬលាបថ្នាំតុបតែងមុខទេ ខ្ញុំនឹងធានាថា ភាពក្លាហាន និងភាពក្លាហានដែលនាងបានបង្ហាញ នឹងមិនឥតប្រយោជន៍ឡើយ។ តាម​រយៈ​ម៉ូដ​របស់​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​បាន​រក​ឃើញ​វិធី​ដ៏​មាន​ឥទ្ធិពល​មួយ​ដើម្បី​បង្ហាញ​ពី​ភាព​ច្នៃ​ប្រឌិត​របស់​ខ្ញុំ ខណៈ​ដែល​បង្ហាញ​អ្នក​ដទៃ​ថា​ភាព​ជា​បុគ្គល​មាន​តម្លៃ។